۱۳۸۹ مهر ۵, دوشنبه

جوابیه ای به یک «هنر بند»*


پس از واکنشهای اهالی شهر عزیزمان ؛اراک؛ به توهین آشکار یک فیلم و عذرخواهی اجباری «محمد خراط زاده»؛کارگردان آن فیلم کذایی از مردم اراک وی در مطلب دیگری (+) به مردم اراک توهین کرده است.

در جواب این توهین؛ بلاگر وبلاگ «ظهر تابستان» مطلب جالبی نوشته است.

«پیمان ضیغمی» می نویسد «چرا نماینده ی اراک نباید در مورد حوزه ی تخصصی سینما اظهار نظر کند اما شما در مورد حوزه تخصصی تاریخ اظهار نظر می کنید؟». وی افزوده است « اهانت چند نفر به شما باعث این می شود که به کل مردم یک شهر توهین کنید؟».

وی در ادامه چنین نوشته است «... در حال حاضر بسیاری از همکاران و هم صنفان شما در صدا و سیما زادگاهشان و تیره و تبارشان به این شهر و استان باز می گردد از جمله عالی جنابان آقایان مهرام مدیری،واروژ کریم مسیحی،بهزاد فراهانی،پگاه آهنگرانی،محمد صالح اعلا،مصطفی عزیزی و ...».

به نوشته وی « همچنین این شهر و این استان چه در حال حاضر و چه در گذشته زادگاه پاک و سپند بسیاری از شاعران و نویسندگان و ورزشکاران و آیات عظام و ... بوده اند و هستند از جمله:آیت الله اراکی(مرجع تقلید نامی شیعه،متوفی)،مصطفی چمران(دلاور جبهه های نبرد،متوفی)،فروغ فرخزاد(شاعر،متوفی)،محمد مهدی فولادوند(از مترجمان قرآن و نهج‌البلاغه و صحیفهٔ سجادیه به زبان فارسی،متوفی) ،فتحعلی واشقانی فراهانی(استاد نامی خط ایران،در قید حیات)،سلمان ساوجی، میرزا ابوالقاسم قائم مقام از مردان سیاست،امیر کبیر و ...».

پیمان ضیغمی در ادامه با اشاره به این نوشته خراط زاده که "افتخارات این شهر و سرزمین تمامشان فسیل های تاریخی و وکیل و وزیر پادشاهان و نان به مزدهای قاجار و غیره بوده اند" می نویسد «پس با مشاهیر در حال حاضر این شهر که بسیاری از کرسی های مهم این کشور و پست های مهم دانشگاه های جهان را اخذ نموده اند چه کار خواهید کرد؟؟؟از این موارد در خانواده ی پدری من بسیار یافت می شود چه برسد به کل این شهر».

او در پایان نام چند تن از اعضای خانواده اش را که در پستهای مهم کشوری خدمت می کنند آورده است مانند «مهندس ضيغمي معاون وزير نفت و مدير عامل شركت ملي پالايش و پخش فرآورده هاي نفتي ايران،دایی پدرم؛دکتر ضیغمی معاون وزیر بازرگانی و رییس سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان،پسر عموی بنده؛بشیر اراکی شاعر استان مرکزی و اراک عموی من».

بلاگر «ظهر تابستان» با این جمله مطلب خود را به پایان رسانده است: «ننگ باد و شرم باد تمام کسانی را که هم وطنان خود را بازیچه ذهن کوچکشان قرار می دهند».


*هنر بند به فردی اطلاق می شود که آویزان هنر است. این فرد نتنها در راه اعتلای هنر این سرزمین قدمی بر نمی دارد بلکه به اعتبار آن نیز آسیب می رساند.


مطلب مرتبط : درباره يك توهين (سر مقاله هفته نامه «نامه امیر»)

۱ نظر:

امید گفت...

والا واژه هنر بند هم از سرش اضافه است خیلی پستتر از این حرفها است.