مهر ماه امسال بود که اعضای شورای شهر با تصویب طرحی بنیان ایجاد مترو در اراک را ایجاد کردند و میدان ورزش (انتهای خیابان هپکو) را برای این عنوان برگزیدند. اما با ایجاد تنشها و درگیریهای سیاسی در شورا و شهرداری به نظر نمی رسد بتوان با چنین وضعی بر روی این طرح حساب کرد.
اما آیا اراک نیز باید تجربه کلانشهرهای ایران بر سر مترو را از سر بگذراند و وقتی ضرورت ایجاد حمل و نقل ریلی درون شهری در آن به نقطه قرمز رسید تازه به طراحی و سایر مسائل شبکه مترو در شهر فکر کرد!.
مگر اصفهان با همین مشکل رو به رو نیست. مگر مشهد با همین مشکل رو به رو نیست. مگر تبریز و اهواز با این مشکلات رو به رو نیستند. مسئولان شهری این شهرها و همچنین مسئولان کشوری در این زمینه هنوز به این مسئله واقف نشده اند که قبل از اجرای طرحی باید برای آن طراحی های کلان و دهها ساله صورت گیرد تا بتوان از آن طرح تا سالهای سال استفاده کرد بدون اینکه تغییرات ساختاری در آن لازم باشد.
جمعیت اراک تا سال 1400 به بیش از یک میلیون نفر خواهد رسید و همین الان هم ضرورت داشتن سیستم حمل و نقلی که بدون ترافیک و مشکلات ناشی از آن شهروندان را در کمترین زمان از نقطه ای به نقطه دیگر برساند احساس می شود. طرح متروی اراک باید گسترش جمعیت و فزونی نیاز به حمل و نقل از شهر جدید امیر کبیر تا شهر جدید مهاجران به اراک را در بر بگیرد. پس کی می خواهیم به فکر باشیم و تصمیم گیری بر مبنای آزمون و خطا را کنار بگذاریم.
۲ نظر:
دوست عزیز از اغاز بکار وبلاگ در کنارتان هستیم به امیدپیروزی در عرصه اطلاع رسانی در دنیای آزاد
سبز باشید .
اگر مسئولان عاقبت اندیش بودند ایران ما همسان با کره جنوبی و ژاپن بود افسوس و صدافسوس
دوستم من یه انتقاد دارم وبلاگت خیلی مطلب حاشیه ای داره و اطراف کادر مطالبت خیلی شلوغ و ÷لوغه اگه تمایل داشتی مطالبتو ساماندهی کنی بد نیست
سبز باشید.
ارسال یک نظر