از قدیم گفته اند "گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آنچه به جايي نرسد فرياد است" می شود حکایت ما و شهرداری اراک که هر چه هر که می گوید بابا یکی به داد این ساعت برسه کسی نیست که برسه!
دوستان شورایی و نخبگان دور بر ایشان که برای رسیدن به کار خلق الله سر از پا نمی شناسند و می توان هر روز حداقل یکی از این عزیزان را در شورا یافت و ایضا چند تاشونو اگر نیم نگاهی از خودروهای زیبایشان به بیرون بیندازند و این نگاه کردن همزمان با عبور ایشان از میدان ساعت (خیابان قائم مقام ؛ جنب پارک آزادی) که میدان آزادی نیز نامیده می شود صورت دهند و کمی بالاتر از سقف خودروی خود را نگاه کنند قطعا آن چیزی را خواهند دید که دیده ام.
واقعیت این است که دوستی که با او در مقابل این میدان قرار داشتم کمی با تاخیر به محل ملاقات آمد و در این فرصت مجال پیدا کردم که بهتر و بیشتر این میدان را ببینم چرا که هر بار از کنار آن عبور کردم بدون دقت به ساعت های نصب شده در چهار طرف آن طی مسیر می کردم ولی اینبار که فرصت بدست آمد نزدیکتر شده و این بار چیزی را دیدم که شاید کمتر کسی به آن توجه می کرد.
در این میدان یک ساعت از هر سوی آن به نمایش درآمده بود که هیچکدام از این ساعت ها با ساعت مچی ام که روزانه که نه هر هفته یکبار با ساعت رسمی اخبار آن را تنظیم می کنم مطابقت نداشت.
قطعا میدانی که به نام میدان ساعت نامگذاری شده است و در آن با صرف هزینه ای از مال بیت المال چنین سیستمی نیز نصب شده است چرا درست نیست و هر کدام از این ساعت های نصب شده برای خود ساز می زنند و البته ساز هیچکدامشان هم کوک نیست؟!
مدیران شهرداری اراک و سازمان های مربوط به این نهاد متخصص محور بهتر است برای یکبار هم که شده نسبت به کوک کردن و تنظیم این ساعت های ناکوک اقدام کنند تا کمی از آبروی رفته این میدان به آن باز گردد تا کارگرانی که به دنبال کار در این میدان تجمع روزانه می کنند و ارباب رجوع بخت برگشته بداند در چه ساعتی به میدان آمده و چقدر وقت دارد که به کار اداری خود برسد.
دوستی از همکاران رسانه ای می گفت که در چند سال گذشته بارها به این موضوع در گزارشات خود اشاره داشته است ولی تنها چیزی که عاید شده است و به جایی نرسیده است اقدام برای اصلاح این موضوع است.
منبع : اراک هفت جدید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر