چرا فرهنگ رانندگی در اراک اینقدر پایین است؟!

به مرکز شهر که می رسی صفی طویل از اتومبیلهایی را می بینی که انگار تمام شدنی نیست و هر کدام مثل اینکه کار بسیار فوری دارند و حقوق عابران و دیگر رانندگان را فدای کار فوری خود می کنند. چراغ که قرمز می شود اگر بتوانند وسط خیابان و چهار راه نیز نگه می دارند و عابران پیاده باید از میان آنها بگذرند و خود را به سوی دیگر خیابان برسانند.

در حالی که یک متر قبل از خط کشی عابر پیاده در خیابانها و چهار راهها خطی به رنگ نارنجی کشیده شده است که نشان دهنده محل توقف اتومبیلها در زمان عبور و مرور عابران از خیابان است.

ترافیک که می شود ذهن این رانندگان بسیار خلاقیت از خود بروز می دهد! و اگر پیاده رو نیز جا داشت به مانند موتور سواران از آنجا برای دور زدن ترافیک و نشان دادن زرنگی خود به دیگر رانندگان در عبور از ترافیک استفاده می کردند.

البته عابران پیاده نیز بی تقصیر نیستند. رانندگان در سر چهار راه ها و خیابانهای شلوغی مثل قائم مقام و مخابرات دهها ثانیه صبر کرده اند تا چراغ راهنما رنگ سبز را نشان دهد و راه بیفتند اما این عابران که رنگ قرمز و سبز نمی شناسند و هر موقع که صلاح بدانند!! از خیابان رد می شوند و حتی رانندگان را به خاطر بوق زدن و سرعتشان ملامت نیز می کنند.

در این حوزه حرفهای بسیاری برای گفتن هست که یک نمونه اش فیلمی از گیر کردن یک پیرمرد لای نرده های خیابان امام (زیر پل خیبر) و در نزدیکی پل عابر پیاده است که در گوشی های تلفن همراه می توان دید. بعدا درباره این مسائل خواهم نوشت.