خانم سوسن پرور ؛ متولد شهر عزیزمان اراک را حتما می شناسید. اگر به اسم نشناسید با دیدن عکسش به یاد سریال تلویزیونی «بزنگاه» رضا عطاران عزیز می افتید. به یاد «یار مهربان» می افتید که هم اکنون از شبکه دو هر روز عصر به روی آنتن می رود. خانم پرور تو وبلاگ شخصی اش که تازه کشفش کردم! درباره روز و روزگاری در اراک می نویسد که هنر و هنرمند تئاتر در این شهر جایگاه والایی داشت. در ادامه مطلب نوشته ی سوسن پرور را بخوانید. در ضمن آدرس وبلاگش در پایان مطلب آمده است ...
به یاد اراک
سلام
من سوسن پرور هستم ٣۵ ساله متولد اراک . منو یادتون هست ؟
خیلی دلم گرفته خیلی دلتنگم . دلم فرهنگسرای آینه می خواد دلم انجمن نمایش می خواد دلم سینما قصرطلایی می خواد دلم صفا و صمیمیت می خواد دلم بچه های گروهم ( ستاک ) را می خواد دلم پلاتوی تمرین می خواد دلم جشنواره دیالوگ می خواد دلم باشگاه صداوسیما می خواد دلم خیلی چیزا می خواد ...
دارم از اراک می گم از تئاتر اراک همون شهری که حجت سبزی داره عباس سلطانی داره وقتی وبلاگ استاد مهدوی رو می خونم تازه می فهمم اراک چه کسایی را داشته ! دلم می خواد بگم هنوزم داره . شما چی فکر می کنید ؟ هنوزم داره ؟
یه روزایی که علی ثابت تو اداره ارشاد بود اتاقش شلوغ ترین اتاق بود یادش بخیر آقای آق بابا همیشه می گفت سر و صداتون زیاده . آره راست می گفت هم خودمون زیاد بودیم هم صدامون . من آخرین باری که رفتم ارشاد و روی یه صندلی تو همون اتاق نشستم سعید آهنگران بود ( کارشناس تئاتر استان ) و محمد صمدیان . یادم نیست برای چی رفته بودم ولی یادم هست استاد سعید آهنگران به مرکز هنرهای نمایشی در تهران طی تماس تلفنی فرمودند سوسن پرور به اینجا آمد و گفت من به همه رشوه می دهم و حالا هم آمدم به تو رشوه بدهم تا به من اجازه اجرا بدهید ! او گفت و محمد هم وقتی تلفنی با او صحبت کردم تایید کرد و من هم از آن به بعد از ترس این که صدایم اشتباهی به گوش کسی نرسد دیگر به ارشاد اراک نرفتم و دلم را خوش کردم به انجمن نمایش که روزی روزگاری آنجا هم شلوغ بود همه با چه شوقی یک دنیا پله را بالا می رفتیم تا نمایش هفته را بخوانیم ( چقدر خوانش پدر استرینبرگ و شنل گوگول را دوست داشتم ) و می خواندیم همه با هم در کنار هم .
آن روزها هم صدایمان بلند بود . ومن آخرین باری که به انجمن نمایش رفتم خبری از یک دونه پله هم نبود . نه خبری از پله بود نه خبری از کسی که منو بشناسه ولی عکسای کارام روی در و دیوار بود . یه پسری که من هم نمی شناختمش پشت یه میز بود و از من پرسید با کی کار دارید ؟ من سکوت کردم و نگاش کردم همین . می خواستم بگم با تئاتر اراک کار دارم می تونم ببینمش ؟ ولی فقط سکوت کردم و قبل از این که اشکم بیاد پایین رفتم بیرون .
دلم می خواست برگردم و بهش بگم من سوسن پرورم همونی که این نمایشایی که عکس شده به در و دیوار اینجا رو کارگردانی کرده ولی ترسیدم که منو نشناسه . حس تلخیه که توی شهر خودت نشناسنت .
راستی شما منو شناختید ؟ من سوسن پرور هستم ٣۵ ساله متولد اراک . کسی منو یادش هست ؟
۴/٢/٨٩ ساعت ٣ صبح - تهران
»وبلاگ سوسن پرور (گروه نمایشی ستاک)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر