وبلاگ "اراک برج شیشه": آنهنگام كه ما چند تن اعضای نخستین برج شیشه به اندیشهی اراك گرد هم آمدیم، این مایه همدلی را از سوی همشهریان باور نمی داشتیم. گناه از ما نبود، چرا كه به هر سو رو میگرداندیم توهین و تحقیر مام وطن را میدیدیم و میشنیدیم. به هر بها و بهانه ای و با هر مسند و مسلكی دشنه ای از آستین برون میكشیدند و دشنامی نثار این شهر بی دفاع میكردند.
صاحبان به اصطلاح نشریات نیز كه بی گمان شرمسار تاریخ این شهر خواهند بود، توهین و تحقیر اراك را به تعداد شمارگانشان تكثیر میكردند. این بزرگواران كه هر كدام سودای قدر و قدرتی در سر داشتند، اراك و مردمانش را آماج هجمههای توهین آمیز خویش قرار میدادند. بی گمان برخی نیز نادانسته چنین خبط و خطایی را مرتكب میشدند (و میشوند).
شگفت آنكه این حجم هجمه و بی آزرمی هیچ پاسخی از سوی كسی نمی یافت. یادتان هست كه در روزنامه ای سراسری، به قومیتی ایرانی در شمال غربی كشورمان توهین روا داشته بودند؟ اعتراضات مردم آن سرزمین به قدری بالا گرفت كه تعطیلی موقت آن روزنامه را در پی داشت. حال تصور كنید كه این توهین و تمسخر نثار مردم اراك میشد. آیا كسی لب به اعتراض و انتقاد میگشود یا نه،همگان ناسزا و ناروای آن روزنامه را میپذیرفتند؟
همین بی ادبی و حتی سخیف تر از آن، بارها و بارها در به اصطلاح روزنامه های شهرمان به من و تو و به زادبوم و عزیزمان روا میشد و میشود. صدا و سیمای گل و بلبل و عزیز و گرامی بومی محلیمان نیز كه از تمام پیشینهی فرهنگی و تمدنی اراك فقط لهجهی مردمان حول و حوش این شهر را میشناخت، خواسته و ناخواسته كوچكترین گامی را در اعتلای نام این شهر برنمی داشت و تنها آب در آسیاب دشمنان میریخت (البته اگر خود دشمن نمی بود). چرا كه اسباب تمسخر این شهر را فراهم میآورد.
بدین سبب گمان میبردیم كه در اراك دستی بی صدا خواهیم بود و هیچكس را اشتیاق این شهر در دل نیست.اما پس از افتتاح برج شیشه دیر زمانی نگذشت كه دریابیم ما و اراك تنها نیستیم.خیل دوستانی كه یك به یك میتوانند استوانهی استواری در فرهنگ این مرز و بوم باشند، همچون لادن، مهری مهرمنش، مهرك، یوسف نیك فام، پیمان ضیغمی، داود مقدسی ، رضا، نفیسه، سیامك، شهرزاد و وودووها ... امید را به رگهای روشن این شهر راه دادند.
برج شیشه از آن حلقهی چند نفری آغازین به وسعت یك شهر بدل شده است. دیگر نگران مجسمه های ویرانگر خصم نیستیم. دیگر نمی ترسیم از دشنام ها و دشواریهای دشمنان در روزنامه ها، رسانه ها، وبلاگها و ... در گفتار و رفتار سخیفشان. این شهر دیگر تنها نیست اراك "سرزمین هیچكس" نیست. شهر همگان است، شهر ماست. من و تو و هزاران چشمی كه طرح شهرمان را نقش میزند. دست ما در برپایی سال اراك نیز بی صدا نماند. نظرات، پیغامها و ایمیل های بی شمار دوستان در تایید و تكریم اراك عزیز ما را به روزهای روشنی نوید میبخشد. دست دوستی دوستان را یك به یك بوسه میزنیم. برخی دوستان همچون یوسف نیك نام عزیز، از نام ما پرسیده اند، ما – مجموعهی نخستین برج شیشه- چند تنیم در اراك و گوشه هایی دیگر از جهان كه بزرگترین حلقه واسطمان نام مقدس این شهر بوده است. هم از آغاز بی حرمتی و بی ادبی نسبت به ارك را خوش نمی داشتیم.
بر آن شدیم تا برج شیشه را همچون بنایی از یاد رفته كه نماد بودنمان بوده است بر آوریم و به دست برگشاییم. میدانیم كه در جهان مجازی پیوسته و وابسته است به شناخت.
اما ای دوست، نام ما پیش نام بزرگ اراك محلی ندارد. مسلم بدانید كه ما نیز همچون شما و دیگران هم دل در گرو این شهر داریم. و همین بهانه برای كنار هم بودنمان كافی است. بگذارید نام این شهر، بلند و بالا، بالای سر همه نامهای دیگر و ایضا نام ما باشد. وانگهی چنانكه گفتیم اكنون شما نیز در شمار نامهای بی شمار برج شیشه هستید. سال اراك بی یاری یك یك شما دوستان شكل نخواهد گرفت در این ماه و اندی كه از مطلب سال اراك میگذرد طرح ها و راه های انجام این مهم را بررسی كرده ایم. اینك نیز كه این اندازه همدلی را از شما به چشم دیدیم، میخواهیم (همچون رضا در بخش نظرات مطلب پیشین) راهكارهای عملی خود را با دوستانتان درمیان بگذارید. نقش شهرمان در چشمان تست. چشم انتظار پیشنهادهای شما هستیم.
تكمله:
1-سرزمین هیچ كس نام فیلمی است از دانیس تانویچ كارگردان یوگوسلاو دربارهی جنگ بوسنی اساس فیلم بر این نكته تكیه دارد كه جنگ بوسنی میان قومها و قبیله ها در گرفته است و همه بی آنكه به سرزمینشان بیندیشند، در پی صلاح قوم و قبیلهی خویشند. خرسندیم كه اراك، دیگر "سرزمین هیچ كس" نیست.
2-نخستین گام در راه شكلگیری سال اراك آنست كه همگان-در جهان مجازی و خارج از آن- از چنین رویدادی آگاه شوند. از شما دوست همدل و همراه میخواهیم كه تا سر حد امكان نسبت به اطلاع رسانی این رویداد همكاری فرمایید. خود را یك به یك، اعضای برج شیشه بدانید و اطرافیان خوش را از این مهم آگاه گردانید.
الف) یكی راهكارهای عملی جهت انجام این مهم پرداختن به موضوع سال اراك در دنیای مجازی است. دوستانی كه در جهان مجازی به ابزار ارزندهی وبلاگ یا وبسایت دسترسی دارند یا در محیطهای ارتباطی همچون:
Facebook،Cloob،Twitter،Goodreads عضوند، میتوانند در طی مطالبی نسبت به آگاه سازی دیگران اقدام فرمایند.
ب) راهكاری دیگر، ارسال پیامهای تبریك قبل از تحویل سال جدید خورشیدی 1389 به مناسبت فرا رسیدن سال اراك است. هیچ منعی ندارد كه در تماسهای خود- چه به صورت گفتاری و چه در قالب پیامك- دویستمین سالگرد تولد شهرمان یا همانا سال اراك را به دیگران تبریك بگوییم.
عکس / امید جعفرنژاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر