«اراک کلانشهر من»: این روزها با گسترش شهر و سر برآرودن شهرکها و محله های جدید و بعضا بدون نام در اراک نکته ای را که یکی از ایرانیان مقیم خارج پس از بازگشت از ایران در وب سایت خود متذکر شده بود به یاد می آورم.
به نوشته ی وی در این سالها جمعیت شهرها در ایران بسیار افزایش پیدا کرده است اما از گسترش خدمات رفاهی متناسب با این افزایش خبری نیست.
در شهر اراک نیز این مشکل و مسئله به چشم می خورد که به ذکر دو مورد از آن می پردازم. شب گذشته در برنامه ای با عنوان «کارگردان شما باشید» که از شبکه استانی پخش شد ساکنین مجتمع های عظیم مسکونی انتهای خیابان جهانگیری (موسوم به طرح 500 واحدی) که البته بسیار بیشتر از 500 واحد ساخت و ساز شده است در بیان مشکلات خود به چند مورد بسیار مهم اشاره کردند.
یک – بدون نام بودن این منطقه. محله ی ایجاد شده در انتهای جهانگیری در چند سال اخیر شاهد رشد بسیار زیاد ساخت و ساز و به دنبال آن جمعیت بوده است بدون آنکه حتی نامی برایش انتخاب شده باشد.
دو – عدم تناسب بین جمعیت و امکانات رفاهی؛ امنیتی مانند مراکز خرید مایحتاج روزانه. به دلیل عدم تمایل کسبه به سرمایه گذاری در آن منطقه با آنکه مجتمعی تجاری در آنجا احداث شده است هیچکس حاضر نیست واحدهای این مجتمع را خریداری یا اجاره نماید که یکی از دلایلش عدم حضور نیروهای انتظامی در این محله پر جمعیت است.
سه- سرویس دهی ضعیف و عدم سرویس دهی خطوط تاکسی رانی و اتوبوس رانی شهرداری به این منطقه.
نمونه ی دوم نامه یکی از ساکنان کرهرود و گلایه از ساخت و سازهای زیاد و بدون کارشناسی در این منطقه است.
به گزارش «مرکزی دیلی» این شهروند در نامه ی خود می نویسد «اگر از انتهای منطقه ی کرهرود عبور کرده باشید حتما برج های کج کرهرود را که این روزها به مجتمع … معروف شده است را دیده اید. مجتمعی با دیوارهای کج که نمای آن نیز به افزایش این حس کمک شایانی داشته است .آیا ارگانی بروی این سازه ها و این تعاونی های مسکن نظارت دارد ؟ تعاونی هایی که کوچکترین اهمیتی به طرف قرارداد خود نمی دهند. دلیل این گفته نیز مشکلات بی پایان این قسم مجتمع هاست».
به نوشته این شهروند «آیا یک سازه با ۱۹۰ واحد در ۱۰ طبقه نباید حداقل امکانات رفاهی در آن لحاظ شده باشد ؟ مهر تایید این سازه ها را چه نهادی داده است؟ آیا باید شاهد فاجعه ای باشیم تا کسی به فکر باشد؟بعد از ۹ ماه ساکن شدن خانوارها هنوز آسانسورها قابل استفاده نیستند. پارکینگ ها به دلیل شیب زیاد و غیر استاندارد به بهره برداری نرسیده اند و تمامی خودروها در محوطه پارک می کنند.نه تنها هیچ گونه محوطه سازی انجام نشده بلکه به دلیل عدم اجرای مهندسی و عدم نظارت بر اجرا تمامی محوطه در حدود میانگین ۲۰ سانتیمتر نشست کرده».
وی در ادامه به بیان مشکلات عدیده ساکنین این منطقه پرداخته و میگوید « هر روز شاهد جمع شدن فاضلاب زیادی در محوطه ایم و این امر سلامتی ساکنین را به شدت به خطر انداخته است به تازگی نیز دیوار پیلوت فرو ریخته که باعث ترکیدگی لوله فاضلاب و پخش آن در محوطه و درب بلوک گردیده است و بوی بسیار نا مطبوعی در فضا پخش شده است.هیچ گونه فضای سبزی به چشم نمی خورد در صورتی که هزینه آن پیشاپیش اخذ شده است . برق دست کم هفته ای یک بار قطع می شود . چیزی بنام آنتن مرکزی وجود ندارد . تمامی مصالح مصرفی از درجه ۳ کیفیت بالاتر نیستند . اکثر لوله های آب نشست داشته بصورتی که ۹۰درصد واحدها دچار خسارت شده اند».
این شهروند در پایان با اشاره به عدم کارشناسی دقیق در ساخت و سازهای این منطقه و کج بودن مجتمع های ساخته شده نوشته است «آیا تمامی افراد جامعه باید از نظر مهندسی تحصیلات داشته باشند تا با آگاهی خانه ای بخرند یا به سازمان نظام مهندسی اعتماد داشته باشند و آنان نیز با در نظر داشتن تعهداتشان این اعتماد را بهبود بخشند.به امید فردایی بهتر و سربلندی ایران».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر