هفته نامه نامه امیر: “ خروج از وضعيت تك هسته اي شهر " ، " احداث مجتمع‌هاي تجاري و خدماتي در حاشيه‌هاي شهر " " ساماندهي سيستم حمل و نقل شهري " " تغيير ساختار و استفاده از نيروهاي متخصص در شهرداري " " اجراي طرح جامع ترافيك شهراراك " " اعطاي سياست‌هاي تشويقي جهت مشاركت سرمايه‌گذاران " و ....اين عبارات به ظاهر زيبا كه شايد هر يك از آنها نويد بخش ايجاد تغيير و تحولات جدي در شهري مي‌باشند كه سالهاست مشكلات ريز و درشت شهري و عقب ماندگي هاي آشكارش در مقايسه با بسياري از شهرها سوژه رسانه‌ها يا بحث جلسات مسؤلان شده و امروز همچون مثنوي هفتاد من كاغذي است كه در هر دوره مديريت شهري بازخواني و تكرار مي‌شود تنها بخشي از طرح‌ها و برنامه‌هايي بود كه با پايان زنگ انتخابات سومين دوره شوراهاي اسلامي شهر و روستا و معرفي منتخبين مردم اراك براي ورود به اين پارلمان محلي بارها به عنوان تيتر مصاحبه‌ها يا مصوبات جلسات متعدد گفته و شنيده شد .
فعاليت سومين دوره شوراي شهر اراك نهم ارديبهشت ماه 86 در حالي آغاز شد كه كانديداهاي راه يافته به شوراي سوم در انديشه تحقق وعده‌ها و شعارهاي رنگارنگ دوران انتخابات در اولين گام علي اكبر‌كريمي را به عنوان شهردار منتخب خود برگزيدند گزينه‌اي كه اكثريت اعضا برتخصص و توانايي‌هاي وي اتفاق نظر داشتند و شايد هيچ گاه تصور نمي‌كردند كه تنها يكسال پس از روي كارآمدن كريمي ، چالشي جدي را با او شاهد باشند ...
برخی از مطالب هفته نامه نامه امیر در شماره 312 :
با آغاز بحث استيضاح و بركناري شهردار منتخب از اوايل تيرماه 87 دوره‌اي پرفراز و نشيب در كارنامه‌كاري شوراي شهر اراك رقم خورد بي‌توجهي به اجراي مصوبات شورا ، استفاده از نيروهاي ناكارآمد و غيرمرتبط در بخش‌هاي مهم مديريتي شهرداري و ابهام در مباحث مالي از مهمترين محورهاي اختلاف اكثريت اعضا با كريمي بود .
چالشي كه دامنه آن با وجود راي به استيضاح و بركناري وي در اواخر همان سال به سال 88 نيز كشيده شد و مقاومت و رايزني‌هاي شهردار سابق اراك براي باقي ماندن در مسند شهرداري سبب شد تا با طرح مجدد بحث استيضاح ، پرونده اين ماجرا در مهرماه سال گذشته با عزل شهردار اراك بسته شود .
اما حضور سه ساله منتخبين مردم در جايگاه سياستگذاري و برنامه‌ريزي شهري با انتقادات بسياري از سوي كارشناسان و نخبگان همراه بوده است به راستي از ميان صدها طرح و مصوبه‌اي كه در صورتجلسات عريض و طويل ثبت و يا به عنوان گزارش عملكرد چند صفحه‌اي شورا در رسانه‌ها منعكس شد چه ميزان از آنها تاكنون به مرحله اجرا رسيده‌اند ؟
نگاهي اجمالي به برخي از مصوبات سه سال اخير شورا نشانگر وعده‌هايي است كه بسياري از آنها به بايگاني شوراي دوره سوم سپرده و يا شايد در دوره‌هاي بعدي حضور شوراها بازهم شاهد وعده اجراي آنها باشيم . بررسي سرنوشت طرح‌ها و پروژه‌هاي عمراني وعده داده شده در اين مدت گوياي اين واقعيت است كه هر چند پروژه‌هايي مانند زيرگذر ميدان جهاد ، پل شهيد بختياري يا تعريض خيابان شهيد شيرودي بالاخره بعد از وعده‌هاي تكراري به مرحله اجرايي رسيدند و مردم اين شهر حداقل از مزاياي وجود پل و زيرگذر در شهري كه هنوز آلودگي آب و هوا از مشكلات اصلي آن به حساب مي‌آيد بهره‌مند شدند اما بسياري از طرح ها و پروژه‌هاي وعده داده شده نيز همچنان سرنوشتي مبهم و نامعلوم دارند كه شايد زمان باقيمانده از عمر شورا نيز تكافوي اجراي آنها را ننمايد و از آن جمله مي‌توان به احداث پاركينگ‌هاي طبقاتي ميدان شورا و شهدا يا طرح بزرگ 55 متري كه بعد از سالها ظاهراً هنوز مديران شهري بر اجرا يا عدم اجراي آن نيز به توافق نرسيده‌اند اشاره كرد .
داستان دنباله دار جذب سرمايه‌گذاران داخلي و خارجي نيز اگرچه از بحث‌هاي مهم منتخبين مردم و شعارهاي اصلي آنان بود اما كماكان به عنوان يكي از معادلات لاينحل مديريت شهري باقي مانده است .
صحبت از ديگر طرح‌ها و برنامه‌هاي بي‌سرانجام و مورد تاكيد منتخبين مردم نظير ساماندهي مشاغل مزاحم شهري ، اجراي طرح جامع ميدان شهدا ، رسيدگي به مشكلات مناطق محروم و حاشيه‌اي ، تعيين محل دفن زباله‌هاي شهري ، احداث كارخانه بازيافت ، ساماندهي مبلمان شهري و صدها طرح و برنامه ديگر شايد در اين مجال نگنجد .
اما در حالي كه به اعتقاد بسياري از كارشناسان ،تغيير هيئت رئيسه شورا بهترين فرصت جهت استفاده از زمان باقيمانده از عمر شوراي سوم بود اما بعد از كشمكش و جار و جنجال‌هاي اعضا براي انتخاب رئيس جديد كه تناقض و برخورد دوگانه دستگاه‌هاي ناظر درفرآيند انتخاب هيئت رئيسه را به دنبال داشت در مدت بيش از 9 ماه فعاليت هيئت رئيسه جديد بي‌برنامگي و روزمرگي در روندكاري شورا به وضوح قابل مشاهده بوده و هست .
به هر حال آنچه كه در تحليل دستاوردهاي حضور 3 ساله اكثريت اصولگراي شوراي دوره سوم در اين نهاد بيش از هر چيز نمايان بود قرار گرفتن جدال‌ها و كشمكش‌هاي درون گروهي ، دعواهاي سياسي و سهم‌خواهي‌هاي شخصي در اولويت اهداف نمايندگان منتخب مردم بود و در اين ميان به تنها چيزي كه كمتر توجه شد دغدغه‌ها و مشكلات مردمي بود كه با شعارهاي رنگارنگ و استفاده از ابزارهاي مختلف در پاي صندوقهاي رأي نمايندگان خود را انتخاب كرده بودند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر