مهر: وجود یک صنعت و کارخانه بزرگ در شهری به جز اراک کافی است تا یکی از رشته های ورزشی به خصوص فوتبال بتواند در آن شهر پا بگیرد اما این قصه در اراک وارونه است و مصداق توسعه تک بعدی صنعت در آن به چشم می خورد.
به گزارش خبرنگار مهر در اراک، تلخ ترین رویداد ورزش اراک در سال گذشته که یادگار آن تا سالها در ذهن مردم و به خصوص جوانان این شهر باقی می ماند منحل شدن دو تیم باشگاه آلومینیم و هپکوی اراک بود.
تیم باشگاهی آلومینیوم به دلیل اینکه در رشته فوتبال فعالیت داشت مورد اقبال جوانان و فوتبال دوستان استان قرار گرفت و هویت تازه ای به صنعت استان داد و به همین دلیل شانه خالی کردن آلومینیم از اداره آن بیش از هر اتفاقی در اراک ناخوشایند بود.
باشگاه فرهنگی ورزشی آلومینیوم اراک به جز تیم فوتبال، چند تیم ورزشی دیگر را اداره می کرد که سال گذشته به واگذاری کارخانه به بخش خصوصی، منحل و به اسپانسر دیگری واگذار شد.
انحلال دو تیم نمونه ای از توسعه تک بعدی صنعت در اراک
صنعت در اراک سابقه دیرینه ای دارد و یک ربع قرن از تاریخ اراک را اشغال کرده است با وجود خدماتی که در مقاطع مختلف صنعت به کشور داشته، کمتر به خدمات رسانی به مردم و شهر اراک کوشیده است.
مشکلات زیست محیطی، مهاجرت و مشکلات اجتماعی بخشی از تبعات توسعه ناهماهنگ و تک بعدی صنعت در اراک است ... (برای خواندن ادامه مطلب بر روی گزینه زیر کلیک کنید)
سالهاست آلومینیم سازی اراک به عنوان عامل اصلی آلایندگی هوای اراک مطرح می شود و سالهاست مردم را با خود درگیر کرده است و بنا بر اظهار نظر پزشکان و برخی صاحب نظران برخی بیماری ها را در اراک تشدید کرده است.
همگام نبودن صنعت با جامعه اراک و ارائه خدمات اجتماعی به جای استفاده از امکانات اراک برای پیشرفت، همواره به عنوان یکی از نواقص صنعت در اراک مطرح است که با خصوصی شدن واحدهای بزرگ صنعتی این روند تثبیت شده است.
به عقیده مردم، اوج بی توجهی ها منحل شدن باشگاه فرهنگی و ورزشی کارخانه آلومینیوم سازی اراک بود، باشگاهی که با هزاران شوق و با هدف ایجاد تیم فوتبال در اراک تشکیل شد و رضایت بسیاری از مردم و جوانان را همراه خود کرد.
گرچه تشکیل باشگاه فرهنگی و ورزشی آلومینیوم در آن مقطع از فشارهایی که علیه این کارخانه در زمینه آلایندگی های زیست محیطی اش کم کرد اما جوانان نمی اندیشیدند که این باشگاه و تیم فوتبال آن اینگونه توسط بخش خصوصی و صاحب کنونی کارخانه تعطیل شود.
تعطیلی ها خراشی برانگیزه ورزشکاران
تلخی تعطیلی این باشگاه ها در اراک چنان بود که مدیر کل تربیت بدنی استان در اولین مصاحبه رسانه ای خود در سال جدید با اشاره به اینکه تلاش های زیادی برای تعطیل نشدن این باشگاه ها به خصوص فوتبال آلومینیوم صورت گرفت گفت: تعطیلی این دو باشگاه باعث شد انگیزه بسیاری از ورزشکاران، ورزش دوستان به ویژه در رشته فوتبال خدشه دار شود و استان از توانمندی های خود در این رشته محروم شود.
خسرو قمری به عنوان یکی از ورزشکاران اراک افزود: اگر تیم فوتبال لیگ دسته اولی آلومینیوم اراک منحل نمی شد شاید برای صعود به لیگ برتر و حمایتهای همه جانبه مردم، مسئولان و اسپانسر فضا آماده تر می شد.
قمری بیان داشت: تیم بسکتبال آلومینیوم اراک به علت منحل شدن این باشگاه ، ازصعود به لیگ برتر بازماند و بسیاری ازتیم های خوب بانوان تحت پوشش این باشگاه نیز تعطیل شد که می طلبد برای جلوگیری از ادامه این روند در واگذاری صنایع بزرگ به بخش خصوصی حمایت از ورزش در این واگذاری ها به صورت پررنگ دیده شود تا بدنه ورزش به ویژه در استانها دچار چالش نشود.
انحلال یک باشگاه و چند تیم
تیم باشگاهی فوتبال آلومینیوم اراک در سال 1362 با تاسیس باشگاه فرهنگی ورزشی آلومینیوم اراک و به عنوان اولین تیم فوتبال اراک و استان مرکزی راه اندازی شد.
این تیم در زمان کوتاهی توانست شورو شوق جوانان و مردم علاقمند فوتبال استان را، سرمایه ای برای بازی های با خود همراه کند و در طول چند سال حیات خود فراز و فرودهای زیادی را طی کند و سال گذشته که می توانست وارد لیگ دسته یک شود از سوی اسپانسر مورد حمایت قرار نگرفت و واگذار شد.
همچنین تیم واترپلو آلومینیوم هم بر خلاف کسب سهمیه لیگ برتر به خاطرعدم حمایت به این مسابقات اعزام نشد و می توان گفت این یکی از نادرترین اتفاقات ورزش استان در چند سال گذشته بود.
بسکتبال اراک نیز بعد از چند سال تلاش سرانجام به لیگ برتر راه یافت اما باز هم این عدم تیم داری مجموعه آلومینیم بود که مانع پیشرفت بازیکنان این تیم شد البته این اتفاق برای ورزشکاران رشته تیر و کمان هم افتاد که به تازگی به لیگ برتر راه یافته بودند.
واگذاری تیم فوتبال در خانه
یک ماه پیش از شروع مسابقات لیگ آزادگان، تیم فوتبال صنایع آلومینیوم اراک به شن سا واگذار شد، و مجموعه شن سا از ساوه به اراک نقل مکان کرد اما در واقع هیچ بازیکنی را با خود نیاورد و دست خالی به اراک آمد.
شن سای از سوی ساوه مورد حمایت قرار نگرفت و مجموعه آلومینیوم هم با اینکه از بهترین امکانات برخوردار بود از این باشگاه حمایت نکرد و در حالیکه می توانست خوابگاه و امکانات خود را در اختیار این تیم نوپا قرار دهد و در شرایطی که شن سا هنوز مکانی برای بازیکنان و مربیان برزیلی خود نداشت، امکانات را آن ها دریغ کردند.
یکی از مزیت های این انتقال آن بود که در داخل مرزهای استان انجام شد زیرا گفته می شود اگر شن سا برای خرید سهام آلومینیوم اقدام نمی کرد، مسئولین این تیم فوتبال را با کارت قرمز خود از استان اخراج می کردند و پس از آن تنها مردمی می ماندند که از داشتن تیم فوتبال در شهرشان محروم می شدند.
صنایع استان از دیگر استان ها درس بگیرند
باشگاه آلومینیوم منحل شد و شور و شوق هایی که روزی جوانان این شهر برای تیم فوتبال آلومینیم هزینه کردند به هدر رفت، ولی باز هم مشاهده وضعیت سایر استان ها در توجه اشان به ورزش و تیم باشگاهیشان، سرمشقی است برای توچه به ورزش در کنار کار است.
ورزش بهترین روش برای خنثی سازی تبعات منفی کار دشوار صنعت و تلطیف فضاست امری که سالهاست معطل باقی مانده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر